Strony

czwartek, 26 marca 2020

Etymologia wirusa

Wirusy infekują wszystkie formy życia.
Wszystkie? Zatem, czy jest możliwe żeby stworzyć wirusa, który nie zakaża zwierząt? Czyżby był to "wirus celowany"? W takim razie, kto jest na celowniku?

Do namnażania wirus potrzebuje żywiciela, którym jest żywy organizm. Czyli krótko mówiąc są pasożytami i są całkowicie zależne od żywych komórek.

Zatem, wirus bez żywiciela nie może przetrwać zbyt długo. Więc nie może utrzymać się zbyt długo na powierzchniach i przedmiotach.

Słowem wstępu, chciałbym dodać, że występowanie chorób zakaźnych nie może być przypisane zarazkom/wirusom. Przyczyn należy szukać w różnych ludzkich słabościach.




W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, zapalenie nie rozpoczyna się, gdy zakazimy się wirusem lub bakterią, ale gdy nasz organizm zaczyna swoją reakcję. Skala tej reakcji - nasilenie choroby - zależy nie tylko od wielkości zakażenia, ale także od wytrzymałości naszego organizmu. Siła uzdrawiania ciała zależy natomiast od wielu czynników, takich jak emocje, dieta, tryb życia, regularne oczyszczanie się organizmu (wydalanie) itp. Decydujące znaczenie dla silnej odporności ma zdolność naszego układu odpornościowego do utrzymania zarazków na dystans lub zwalczenie ich. Jeśli siła naszego układu odpornościowego jest mizerna, zarazki mogą nas zarazić. Objawy chorobowe wystąpią wówczas, gdy układ odpornościowy zadecydował, że konieczna jest agresywna obrona przed szkodliwymi wpływami.


Działając na wyobraźnię ludzką, wirusom przypisuje się miano drapieżników i padlinożerców. Występowanie chorób zakaźnych nie może być przypisywane zarazkom. Zarazki stają się trujące dla nas dopiero w konfrontacji z truciznami (toksynami), które my sami tworzymy w naszych organizmach, a które nie zostały w odpowiednim czasie wydalone. Może wystąpić wtedy jeden z trzech scenariuszy:

1. Nie nastąpił kryzys toksyczności. Nadmiary toksyn zostały jednak wydalone. Układ odpornościowy gładko przywraca funkcje organizmu. Organizm nabył odporność.
2. Pojawia się kryzys toksyczności i reakcja układu immunologicznego - gorączka i wyczerpanie; ma to na celu oczyścić organizm ze szkodliwych substancji, które w przeciwnym razie mogłyby doprowadzić do ostatecznej zagłady całego ciała,
3. System odpornościowy w ogóle nie reaguje na trucizny i zarazki, a ostre symptomy choroby nie pojawiają się. Nie ma gorączki ani stanów zapalnych. Wynikiem są przewlekłe, wyniszczające choroby - zwane zaburzenia alergicznymi, autoimmunologicznymi, czy wirusowymi.


Prawdopodobnie większość z nas miała już styczność z aktualnie najbardziej znanym wirusem na naszej planecie. Odporność na wirusy wynika z normalnej i zdrowej odpowiedzi immunologicznej (reakcji odpornościowej).


Generalnie w około 80% przypadków większość wirusów przechodzi przez człowieka lekko, objawiając się ogólnym osłabieniem. Jeśli jesteś zdrowy, w dobrej formie fizycznej i psychicznej, to z dużym prawdopodobieństwem w takiej pozostaniesz stykając się z tym, czy innym wirusem.



Wydawać by się mogło, że to już koniec ludzkości. Media pompują całe te wydarzenie. Nie czytaj tego! Przestań przeglądać najnowsze doniesienia! Wyłącz to!


Jakie jest prawdopodobieństwo, że koronawirus Cię uśmierci? Na pewno mniejsze niż wygrana w totka.
Gdyby bukmacherzy przyjmowali zakłady na temat powodów naszej śmierci, to kursy byłyby następujące:
Choroba serca – 6:1.
Nowotwór – 7:1.
Choroba układu oddechowego – 27:1.
Wypadek samochodowy – 109:1.
Nieszczęśliwy wypadek – 119:1.
Wypadek na ulicy w roli pieszego – 561:1.
Utonięcie – 1086:1.
Ogień, pożar, dym – 1506:1.
Zakrztuszenie się jedzeniem – 3138:1.
Wypadek na rowerze – 4050:1.
Ugryzienie przez robala – 54.093:1.
Porażenie piorunem – 114.195:1.
Wypadek kolejowy – 178.741:1.
Katastrofa lotnicza – 205.552:1.
Koronawirus – 1.000.000:1 - w chwili obecnej. A jak już będzie po "epidemii", to w ogóle nie przyjęliby takiego zakładu.

Połowa zgonów jest spowodowana chorobami układu krążenia.
1/4 populacji umiera na raka.
Ponad 400 tys. Polaków umiera rocznie w nieszczęśliwych wypadkach różnego rodzaju.
Nikt o tym nie mówi. Zwłaszcza teraz.

Z wirusem i z wszechobecną paniką związane są też stany lękowe, depresje, a nawet samobójstwa. A także kłopoty finansowe i bankructwa.
"Gdy fala opada, wtedy dopiero okazuje się, kto pływał nago" - Warren Buffett

Jak mawiał Winston Churchill: "Nigdy nie marnujcie dobrego kryzysu".
Co miał na myśli? Stań obok i spójrz na to jak na restart, który trzeba wykonywać co jakiś czas. Podczas recesji można, a nawet trzeba zarabiać.
Poniższe stwierdzenie może być dla Ciebie zupełnie niezrozumiałe. Ostatecznie jednak:
potrzebujemy chorób (konfliktów, kataklizmów), aby utrzymać wzrost gospodarczy.
Czy Ci się to podoba, czy nie:
Taki jest świat.


Powiązane posty:
link Telewizja kłamie



Rozpowszechniaj dobro.

Jeżeli ten materiał jest dla Ciebie wartościowy, polub go proszę, zostaw komentarz i udostępnij swoim znajomym.

czwartek, 19 marca 2020

Chleb powszedni, cz. II

Kiedy brakuje chleba na półkach w sklepie, bo piekarnie wstrzymały lub ograniczyły swoją produkcję, jest to dobry moment, aby wprowadzić na stałe nawyk pieczenia chleba domowego.

Na blogu można znaleźć przepis na chleb bezglutenowy - tutaj, a teraz przedstawię Wam bardziej tradycyjny sposób pieczenia chleba.

Na wstępie chciałbym wyjaśnić, dlaczego powinniśmy unikać pieczywa ze sklepu. Zdecydowana większość pieczywa przemysłowego jest wypiekana na drożdżach. Stare metody wypieku zostały zmienione, oszczędzając czas i pieniądze. Przez tysiące lat człowiek naśladował proces fermentacji, jakiemu zboże poddawane jest w krowim żołądku. Niegdyś ciasto rosło nawet do 20 godzin. Pomagało to wstępnie strawić ziarna i rozbić niektóre z najbardziej uporczywych przeciwciał lub alkaloidów, uwalniając substancje odżywcze, które inaczej byłyby bezużyteczne. Także początkowe etapy pieczenia pobudzały proces fermentacji, który pozbywał się reszty trucizn.

Dzisiejsze metody wypieku oszczędzające czas, stosują mieszaninę substancji chemicznych, które zmniejszają potrzebę długiej fermentacji, ale nie rozkładają toksycznych składników ziarna. Zastosowanie drożdży całkowicie hamuje ich zniszczenie. Powoduje to, że chleb, choć pyszny, jest trudny do strawienia i wywołuje wzdęcia, co w konsekwencji utrzymuje stałe podrażnienie i może doprowadzić do rozwinięcia się zespołu jelita drażliwego, biegunki, choroby Crohna lub raka jelita grubego.


Aby upiec chleb najpierw potrzebujemy wyhodować zakwas.
ZAKWAS:
możesz go zrobić samodzielnie. Wystarczy wziąć niewielką ilość mąki pszennej i wymieszać ją w słoiku z przegotowaną, wystygniętą wodą, przykryć tę mieszankę gazą i pozostawić ją w miejscu cieplejszym niż temperatura pokojowa. Po 3-6 dniach mieszanka powinna pachnieć jak chleb lub piwo. Wtedy jest już gotowa do wykorzystania, do wypieku własnego chleba.


CHLEB NA ZAKWASIE:
Składniki (na 3 chleby):
• 2 kg mąki pszennej (lub 1,5 kg mąki pszennej i 0,5 kg mąki żytniej)
• 2 litry wody przegotowanej (wystudzonej)
• zakwas
• 3 łyżki soli nierafinowanej

Wszystko wymieszaj drewnianą łyżką;
Dodaj zakwas i znowu dokładnie wymieszaj.
UWAGA: odbierz do słoika 4 łyżki ciasta na następny zakwas (który może stać w lodówce do 2 tygodni).
Ciasto wyłóż do wysmarowanych tłuszczem form i odstaw na około 10 godzin w temperaturze pokojowej (co najmniej 20 stopni).
Przykryj bawełnianym, czystym ręcznikiem.
W tym czasie nastąpi proces fermentacji i ciasto wyrośnie.
Potem włóż formy do piekarnika i piecz w temperaturze 200 stopni przez 60 minut (w drugiej fazie pieczenia możesz zmniejszyć temperaturę do 180 stopni).
Ciepły chleb wyjmij z blaszek do wystygnięcia.


Powiązane posty:
Chleb powszedni

Rozpowszechniaj dobro.

Jeżeli ten materiał jest dla Ciebie wartościowy, polub go proszę, zostaw komentarz i udostępnij swoim znajomym.

czwartek, 12 marca 2020

Telewizja kłamie

Przeciętny Polak ogląda telewizję prawie 30 godzin tygodniowo! Pochłania to niemal 20% doby. Licząc, że sen zajmuje nam ponad 30%, a praca razem z dojazdami prawie 40%, to pozostaje nam bardzo niewiele czasu dla najbliższych, relaks i to wszystko co jest znacznie ważniejsze niż wielogodzinne patrzenie w szklany ekran.

Patrzysz się jak szpak w telewizor

Oglądanie telewizji ma negatywne skutki zdrowotne. Mam tu na myśli m. in. otyłość i wiążące się z nią choroby, zaburzenia snu, a nawet autyzm, zwłaszcza u dzieci poniżej 3. roku życia.
Problem siedzącego trybu życia potęgujemy siedzeniem przed telewizorem.
Należy dodać jeszcze "pranie mózgu", które robi nam telewizja.

Telewizja przyczynia się do ogromnego spadku czytelnictwa, aktywności fizycznej oraz rosnących rachunków - za prąd, abonament radiowo-telewizyjny, abonament za kablówkę bądź telewizję cyfrową. Co więcej, płacenie za kablówkę lub platformę cyfrową nie zwalnia z płacenia abonamentu radiowo-telewizyjnego. Spróbujmy zatem to podsumować:
- abonament radiowo-telewizyjny, roczna opłata - ponad 200 zł,
- najtańsza platforma cyfrowa, w skali roku - 240 zł,
- prąd - co najmniej 50-100 zł.
W sumie minimum 500 zł rocznie, a jeszcze trzeba doliczyć koszt samego telewizora (odbiornika telewizyjnego).

Telewizor, to urządzenie do generowania biedy.

Wpływ telewizji na życie ludzi jest ogromny. Telemaniacy zamartwiają się nieszczęściami podawanymi w mediach: tragediami, katastrofami, wypadkami, dramatami, wydarzeniami politycznymi. Ponad 90% doniesień z serwisów informacyjnych ma podłoże negatywne.

Pewnie niejednokrotnie słyszałeś stwierdzenie "telewizja kłamie". Może warto w końcu przestać siać dookoła ferment i przejmować się kolejnymi doniesieniami o jakimś wirusie. Panika nigdy nie jest najlepszym rozwiązaniem. Wirusem, którego dostrzegam, który opanował wiele istnień ludzkich jest telewizja.
Ponadto telewizja pokazuje nam: co robić, co kupować, jak żyć. Manipuluje i steruje. Telewizja kreuje sportowców, celebrytów, a nawet prezydentów.

Jest to maszyna do manipulowania ludźmi.


Podsumowując, telewizja:
• marnuje Twój czas i Twoje życie,
• pogarsza zdrowie,
• wyjmuje pieniądze z Twojej kieszeni,
• przysparza zmartwień,
• tworzy nierealistyczne oczekiwania,
• zaburza system wartości,
• izoluje Cię od najbliższych,
• pogarsza Twoją samodyscyplinę.


Przez kilka lat mojego życia nie miałem telewizora w domu. Były to czasy studiów i pierwsze lata po przeprowadzce na swoje.
Przyznaję się, aktualnie jest u mnie w domu telewizor. Wykorzystywany jest do oglądania kreskówek z dziećmi, np. oglądamy z synem bajeczkę i w tym samym czasie drapię mu plecy. Albo raz na jakiś czas zrobimy z Żonusią wieczorny seans filmowy lub obejrzymy mecz 😊.
W sumie, moja średnia dzienna oglądania telewizji to jakieś 30-45 min.
Nie oglądam serwisów informacyjnych, seriali, czy programów "rozrywkowych". Nie mamy w domu żadnych pakietów telewizyjnych.
Ponadto nie trzymamy też telewizora w trybie czuwania (stand-by). Zawsze wyłączamy go całkowicie.
Myślę, że jest to zdroworozsądkowe korzystanie z tego urządzenia. Na pewno bliżej mi do całkowitego pozbycia się telewizora z domu niż do bycia telemaniakiem.

Zanim znowu powiesz, że nie masz na coś czasu albo że "się nie da", to pomyśl o wszystkich złodziejach czasu, które codziennie uruchamiasz. Oblicz ile czasu spędzasz przed telewizorem, ile czasu scrollujesz Facebook, buszujesz bezmyślnie po Internecie albo czytasz kolejną szmirę lub fikcję literacką.

Wyłącz telewizor i miej większy kontakt z rzeczywistością.

Jeśli znacząco ograniczysz oglądanie telewizji, to będziesz miał więcej czasu dla siebie i dla Twoich bliskich. Będziesz miał czas na czytanie, pisanie, na zabawę z dziećmi, na pasje, hobby, na Twój rozwój; na prawdziwe życie, a nie sztuczne ze szklanego ekranu.
Aby zacząć żyć własnym życiem, zamiast patrzeć, jak żyją inni, pomyśl o wpływie telewizji na Twoje życie.
Bo życie powinno być przeżywane, a nie obserwowane.


Powiązane posty:
Facebook i inne
Jesteś sterowany

Rozpowszechniaj dobro.

Jeżeli ten materiał jest dla Ciebie wartościowy, polub go proszę, zostaw komentarz i udostępnij swoim znajomym.

czwartek, 5 marca 2020

Jedna rzecz

Kto dwa zające goni, nie złapie ani jednego (przysłowie rosyjskie).



Doba każdego z nas liczy sobie tyle samo godzin. Czemu więc niektórym udaje się zrealizować znacznie więcej niż innym? Jak to się dzieje, że jedni robią więcej, osiągają więcej, zarabiają więcej i mają więcej? Jeśli czas to pieniądz, to dlaczego czas niektórych ludzi ma większą siłę nabywcą niż innych? Sekret tkwi w tym, że ci ludzie do perfekcji opanowali sztukę docierania do sedna sprawy. Dlatego zignoruj wszystko, co w danej chwili zrobić można i skup się na zrobieniu tego, co zrobić trzeba. Ponadprzeciętne rezultaty zależą głównie od tego, jak dobrze potrafisz ukierunkować swoje działania.
Umiejętna selekcja stanowi najskuteczniejszy sposób na osiągnięcie najlepszych efektów w pracy i w życiu. Tymczasem większość ludzi jest dokładnie przeciwnego zdania. Uważają, że wielki sukces to bardzo skomplikowana sprawa, wymagająca ogromnych nakładów czasu, a ich kalendarze i listy zadań pękają w szwach.
Na pewno zależy Ci na tym, by osiągnąć coraz więcej, ale wymaga to sprawnej eliminacji zadań, a nie ich mnożenia. Potrzebujesz zajmować się mniejszą liczbą spraw, które zaczną przynosić większe efekty, a nie rozmieniać się na wiele różnych zajęć, z mizernym skutkiem. Dokładanie sobie nowych obowiązków bez porzucania starych wywiera ogromną presję na życie zawodowe i osobiste. A wraz z nią pojawiają się negatywne konsekwencje: nadmierny stres, niezdrowa dieta, brak ćwiczeń, bezsenne noce, niedotrzymane terminy, niezadowalające rezultaty, nadgodziny, utracone okazje do spotkań z rodziną oraz przyjaciółmi - a wszystko to w imię celu, który da się zrealizować znacznie prostszymi środkami, niż mogłoby się wydawać.

"Bądź jak znaczek pocztowy: trzymaj się jednej rzeczy, aż dotrzesz do celu" - Josh Billings

"Zawsze, gdy odnosiłem ogromny sukces, skupiałem się na jednej, jedynej sprawie, zaś wtedy kiedy rozmieniałem się na drobne, powodzenie przychodziło ze zmiennym szczęściem" - Gary Keller



Filozofia ograniczania przez ukierunkowanie jest prostą i skuteczną receptą na osiąganie doskonałych efektów.
Wystarczy nadać bieg jednej właściwej sprawie by puścić w ruch wiele innych - efekt domina.
Tajemnica wyjątkowego sukcesu tkwi w odpowiednim aranżowaniu sekwencji zdarzeń, a nie w ich jednoczesności. To, co pozornie zaczyna się od prostej, liniowej zmiany, nabiera dynamiki w postępie geometrycznym. Wystarczy wziąć na warsztat jedną rzecz, tę najwłaściwszą, potem kolejną i tak dalej... Z upływem czasu małe sukcesy zamieniają się w duże. Sukces rodzi sukces, a kumulacja małych zwycięstw przybliża Cię do gigantycznego triumfu. Na sukces pracuje się stopniowo, krok po kroku, sprawa po sprawie.

To nie niewiedza stanowi problem, tylko fałszywe przekonania, co do których masz pewność, że są prawdziwe - Mark Twain


Nasze życie jest pochodną dokonywanych wyborów.
Jeśli każda sprawa jest pilna i ważna, to wszystkie wydają się równie istotne. Dwoimy się więc i troimy, ale nie posuwamy się ani odrobinę do przodu. Samo działanie nie musi jeszcze oznaczać produktywności.
Jak powiedział Henry D. Thoreau: "Nie wystarczy być pracowitym jak mrówka. Trzeba wiedzieć, w co tę pracowitość inwestować".
"Najistotniejsze sprawy nie zawsze krzyczą najgłośniej" - Bob Hawke


Większość tego, co osiągamy, jest wynikiem niewielkiej części tego, co robimy - wniosek z zasady Pareto (np. 80% pożądanych rezultatów, to 20% całej pracy).
Aby uzyskać ponadprzeciętne rezultaty, wystarczy znacznie mniejszy nakład pracy, niż wydaje się większości ludzi. Nie wszystko jest równie ważne.
Lista zadań może stać się przepisem na sukces, ale dopiero po zmodyfikowaniu jej w myśl zasady Pareto. Dlatego dziel swoją listę zadań wg hierarchii ważności i zaczynaj jej realizację zawsze od zadań najważniejszych i kluczowych. Sprecyzuj swoje dążenia i wybieraj sprawy najważniejsze z ważnych.
Niezależnie od tego, ile zadań znajduje się na pierwotnej liście, zawsze można okroić ją do jednego, najważniejszego zadania.
Myśl z rozmachem, ale działaj selektywnie.


Omijaj wykonywanie wielu ważnych rzeczy naraz. Wielozadaniowość (multitasking), to mit. Gdy będziesz robił kilka rzeczy naraz, to nie zrobisz dobrze żadnej. Nie trzymaj kilku srok za ogon. Wielozadaniowość może działać tylko kiedy robisz proste czynności, które nie wymagają większego skupienia, np. słuchanie muzyki podczas ćwiczeń albo słuchanie podcastu podczas sprzątania lub czytanie książki kiedy jesteś w komunikacji miejskiej itp. Jednak w przypadku wykonywania dwóch ważnych rzeczy naraz, które wymagają Twojej koncentracji, będziesz miał okazję spaprać obie.
Wielozadaniowość spowalnia nasze działania i reakcje.

Ludzki umysł, nawet najbystrzejszy, nie może zajmować się więcej niż jedną rzeczą naraz.
Spróbuj być w euforii i w złości. Lub w jednym momencie szczęśliwy i smutny. Nie da rady!
Możesz skupić się na każdej z tych rzeczy po kolei, ale nie naraz.
Wykonuj rzeczy zgodnie z hierarchią ich ważności.
Wstawaj wczesnym rankiem i wykonuj, po kolei, swoje zadania.


Ludzie zdyscyplinowani, to ludzie, którzy potrafili wyćwiczyć pewną liczbę nawyków.
Zaś sukces polega na robieniu wszystkiego co właściwe, a nie na robieniu właściwie wszystkiego (nieistotnego).
Zmuś się do pewnej dyscypliny przez dostatecznie długi czas - badania pokazują, że potrzeba około 66 dni, aby przerodzić zadanie w rutynę. Wtedy spojrzysz na nie z zupełnie innej perspektywy. Skup się na nowym nawyku i stopniowo wcielaj go w życie, a przekonasz się, że jego utrzymanie będzie Cię kosztowało coraz mniej. To co początkowo było trudne, przeradza się w rutynę, a rutynowe zadania wykonuje się znacznie prościej.
Wypracowanie dobrych nawyków trwa dość długo. Nie rezygnuj więc przedwcześnie. Kiedy już zdecydujesz się na wyrobienie w sobie jakiegoś przyzwyczajenia, nie szczędź czasu i zmobilizuj całą samodyscyplinę, na jaką Cię stać, aby osiągnąć cel.
Właśnie dlatego ludzie z właściwymi nawykami wydają się radzić sobie lepiej niż inni. Po prostu regularnie robią to, co najważniejsze, a dzięki temu wszystko inne staje się prostsze.

Nie rozmieniaj energii na drobne. Każdego dnia masz do dyspozycji tylko pewien określony zasób silnej woli. Zastanów się więc, co jest najważniejsze, i właśnie na to spożytkuj jej zasoby. To co najważniejsze, zrób na początku dnia, kiedy masz największą ochotę do działania.


Sprawę priorytetów świetnie opisał James Patterson w powieści "Pamiętnik pisany miłością": "Wyobraź sobie, że życie polega na żonglowaniu pięcioma piłkami. Ich nazwy to: praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i prawość. Wszystko udaje Ci się utrzymywać w powietrzu. Ale pewnego dnia wreszcie do Ciebie dociera, że praca jest gumową piłką. Jeżeli ją upuścisz, odbije się i wróci. Pozostałe cztery piłki - rodzina, zdrowie, przyjaciele, prawość - to szklane kule. Jeśli się którąś upuści, może się odbić, wyszczerbić lub nawet roztrzaskać".
Gdy jest pora na pracę - pracuj, a kiedy nadejdzie czas relaksu - odpoczywaj. Ryzyko upadku pojawia się dopiero wtedy, gdy zaczniesz mylić priorytet.
Wyjątkowe życie to sztuka nieustannego balansowania.


Nikt nie wie, gdzie kończy się jego potencjał, więc przedwczesne zamartwianie się barierami to tylko strata czasu.
Wiara w siebie otwiera drzwi do możliwości, które dotychczas skrywałeś głęboko w sobie.


Wszyscy dysponujemy tą samą ilością czasu. A ponieważ to co robisz jest podyktowane skalą tego co planujesz, rozmach zamierzeń stanowi fundament do realnych osiągnięć.
Myślenie to paliwo do działania, zaś działanie determinuje rezultaty.
Wyznaczanie granic to ograniczenie potencjalnych efektów. Człowiek sam sobie tworzy sztuczne bariery - szklany sufit i zamykanie się w (złotej) klatce.
Ale można temu łatwo zapobiec - mierz jak najwyżej z największym rozmachem, na jaki Cię stać, i dopiero na tej podstawie działaj, aby osiągnąć sukces na wytyczonym poziomie.

Carol S. Dweck odkryła, że istnieją dwa rodzaje nastawienia umysłu:
- jedno - rozwojowe, związane z szerokim myśleniem i poszukiwaniem okazji do rozwoju; tacy obierają skuteczniejsze metody nauki, na ogół przyjmują optymistyczną postawę i osiągają więcej,
- drugie - sztywne, nakierowane na ograniczenie się i unikanie porażki.

Nie pozwól, by myślenie w małej skali ograniczało Ci życie. Myśl przebojowo, mierz wysoko, działaj odważnie. I przekonaj się, jak daleko Cię do zaprowadzi.

"Wszystkie te: Mógłbym - Zrobiłbym - Powinienem - uciekły i skryły się przed jednym treściwym: Zrobione" - Shel Silverstein


Droga do najtrafniejszych odpowiedzi wiedzie przez trafne pytania.
Dlatego stawiaj sobie decydujące pytania, np. Jaką jedną rzecz mogę zrobić, aby być zdrowszym, ale taką, że gdy będzie zrobiona, wszystko inne stanie się prostsze albo nieistotne?


Definicja sukcesu: trzeba robić odpowiednie rzeczy, w odpowiedni sposób, w odpowiednim czasie.
Przepis na wyjątkowe życie:
wyznacz sobie cel, miej priorytety, bądź produktywny.



Nie pozwól, aby Twoje cele były ulepione z ludzkich pragnień, czyli były jak studnia bez dna, którą próbujemy za wszelką cenę wypełnić, szukając kolejnych rzeczy mających przynieść satysfakcję i szczęście. To mrzonka, która skazuje nas na nieustanną szamotaninę, a w konsekwencji na niepowodzenie.


Dr Martin Seligman uważa, że na stan szczęśliwości wpływa 5 czynników:

• pozytywne emocje i przyjemności,
• osiągnięcia,
• relacje międzyludzkie,
• zaangażowanie,
• sens istnienia.

Życiowy cel jest motorem naszych poczynań.

Ci, którzy zapisują swoje zadania, mają o 39,5% większe szanse na ich zrealizowanie.
Priorytet może być tylko jeden - "jedna rzecz".

Zarezerwuj swój czas, i skoncentruj wszystkie swoje myśli i energię na bieżącym zadaniu.


Większość z nas osiąga poziom umiejętności, który uznaje za wystarczający i po prostu przestaje się uczyć. Włączają autopilota i docierają do jednej z najpowszechniejszych barier w rozwoju:" dobrze jest, jak jest".
Ci którzy dążą do wyjątkowych rezultatów, nie mogą kończyć swojej drogi w punkcie "dobrze jest, jak jest" ani też godzić się z innymi granicami rozwoju. Jeśli chcesz pokonywać kolejne bariery, potrzebujesz przyjąć inną mentalność - mentalność ludzi pomysłowych i bogatych, a nie ograniczonych, biernych i biednych.


Bądź odpowiedzialny. Ludzie odpowiedzialni przyjmują niepowodzenia i nie zrażają się nimi. Biorą na klatę problemy i nie przestają walczyć. Ludzie odpowiedzialni są nastawieni na konkretne efekty i nigdy nie poprzestają na działaniach, umiejętnościach, wzorcach, systemach i relacjach, które się nie sprawdziły. Bez wahania dają z siebie wszystko i robią wszystko, aby osiągnąć swój cel. Ludzie odpowiedzialni osiągają efekty, o których inni mogą tylko pomarzyć.
Jeśli chodzi o życie - można być albo jego autorem, albo ofiarą; być odpowiedzialnym, albo nie.


Kluczem do klęski jest chęć zadowolenia wszystkich. Dlatego jeśli nie będziesz potrafił wystarczająco często mówić "nie", tak naprawdę nigdy nie będziesz mógł powiedzieć "tak" swojej jednej rzeczy i jej osiągnąć.

"Jeśli bałagan na biurku symbolizuje bałagan w głowie, to czego symbolem jest puste biurko?" - Albert Einstein

Jeśli sam występujesz w obronie swoim ograniczeń, to cóż - musisz się z nimi pogodzić.


GOSPODAROWANIE ENERGIĄ - rozkład dnia bardzo produktywnego człowieka:

• Odpowiednia ilość snu, ćwiczenia fizyczne i właściwe jedzenie - źródło energii fizycznej.
• Uściski, pocałunki i wspólny śmiech z najbliższymi - źródło energii emocjonalnej.
• Ustalenie celów i ułożenie planów, uczenie się, czytanie - źródło energii umysłowej.
• Afirmacje, (medytacja, modlitwa) - źródło energii duchowej.
• Rezerwowanie czasu na jedną rzecz - źródło energii biznesowej.
Jeśli pierwszą część dnia spędzisz na pozyskiwaniu energii, jego pozostała część okaże się łatwa. Jeżeli będziesz potrafił zachować wysoką wydajność do południa, to inne rzeczy zrobią się niemal same. Umiejętne zaplanowanie pierwszych godzin każdego dnia jest najprostszą drogą do ponadprzeciętnych rezultatów.

Abyś miał szansę na osiągnięcie efektywności i ponadprzeciętnych rezultatów, ludzie i Twoje fizyczne otoczenie muszą sprzyjać Twoim celom.
"Tylko ci, którzy zaryzykują pójście za daleko, mogą się przekonać, jak daleko da się dojść - T. S. Eliot

W każdym z nas walczą dwa wilki. Jednym jest strach, drugim wiara. Wygrywa ten, którego karmisz.

Niezwykłe życie jest jak unoszenie i buduje się je selektywnie. Sukces rodzi sukces. Kolejny dobry nawyk buduje się na dobrym nawyku. Właściwa kostka domina przewraca kolejną - i tak dalej.
Nie możesz od razu przeskoczyć na koniec. Dopiero wiedza i impet pozwolą Ci przeżyć naprawdę niezwykłe życie.
Ale to nie stanie się samo. Trzeba się o to zatroszczyć.
Szczęśliwe życie jest kwestią wyboru.



Powiązane posty:
Esencjalista

Rozpowszechniaj dobro.

Jeżeli ten materiał jest dla Ciebie wartościowy, polub go proszę, zostaw komentarz i udostępnij swoim znajomym.