Człowiek, który uczyni z wymienionych poniżej czynników podstawy swojego przywództwa, otworzy przed sobą rozległe możliwości przewodzenia w każdej dziedzinie życia.
Oto ważne sekrety przywództwa wg Napoleona Hilla:
1. Niezachwiana odwaga - opiera się na wiedzy o sobie samym i znajomości zawodu, który się wykonuje. Żaden wykonawca nie chce podlegać przywódcy, któremu brak znajomości samego siebie i wiedzy zawodowej. Żaden inteligentny wykonawca nie pozostanie dłużej pod władzą takiego przywódcy.
2. Samokontrola - człowiek, który nie jest w stanie kontrolować samego siebie, nie będzie umiał kontrolować innych. Samokontrola stanowi świetny przykład dla wykonawców podlegających przywódcy; najinteligentniejsi z nich będą z nim w tym zakresie współzawodniczyć.
3. Ugruntowane poczucie sprawiedliwości - bez poczucia sprawiedliwości i lojalności żaden przywódca nie może naprawdę przewodzić i zaskarbić sobie szacunku wykonawców.
4. Stałość decyzji - człowiek chwiejny i niekonsekwentny w swych decyzjach ujawnia, że nie jest pewny siebie i nie może skutecznie kierować innymi. Tutaj trzeba uważać, bo jeśli czujemy, że decyzja była zła, to lepiej przeprosić i ją poprawić lub zmienić, niż dalej trwać i brnąć w złej decyzji. Stałość decyzji polega na niebyciu jak przysłowiowa chorągiewka na wietrze, czyli kapryśnym, niekonsekwentnym i nieobliczalnym.
5. Umiejętność tworzenia konkretnych planów działania - dobry przywódca powinien planować swe prace i wykonywać swe plany. Przywódca, który działa na ślepo, bez posługiwania się praktycznymi, konkretnymi planami, przypomina statek bez steru. Prędzej czy później statek ten osiądzie na mieliźnie.
6. Zwyczaj wnoszenia wkładu pracy większego od wynagrodzenia - jednym z ciężarów ponoszonych przez przywódcę jest konieczność żądania od samego siebie wkładu pracy większego od wkładu pracy wykonawców.
7. Osobisty urok - żaden człowiek niedbały czy nieuważny nie nadaje się na przywódcę. Przywództwo wymaga szacunku. Wykonawcy nie będą szanowali przywódcy, którego osobowość nie charakteryzuje się wszystkimi zaletami osobistymi rozwiniętymi w wysokim stopniu.
8. Zdolność rozumienia innych i życzliwość dla nich - dobry przywódca potrzebuje nawiązać kontakt z wykonawcami. Co więcej, powinien okazywać zrozumienie dla ich problemów.
9. Mistrzostwo w szczegółach - dobry przywódca musi być dobrym przywódcą w każdym calu.
10. Gotowość ponoszenia pełnej odpowiedzialności - dobry przywódca powinien być gotów na ponoszenie pełnej odpowiedzialności za pomyłki i niedoróbki swych wykonawców. Jeśli zechce się od tej odpowiedzialności uchylić, nie pozostanie przywódcą na długo. Jeśli któryś z wykonawców popełni błąd i okaże swą niekompetencję, dobry przywódca powinien uznać, że to on poniósł porażkę.
11. Współpraca - dobry przywódca musi rozumieć i stosować zasadę skutecznej współpracy, powinien być kooperatywny i umieć wdrożyć do zadań swych wykonawców. Przywództwo wymaga siły, a siła wymaga współpracy.
Aby nie ponosić klęsk nie wystarczy tylko wiedzieć jak postępować. Trzeba też wiedzieć, jak nie należy postępować. Oto przyczyny klęsk przywódców:
1. Niezdolność do ustalania szczegółów - skuteczne przywództwo wymaga zdolności do ustalenia i dopracowania szczegółów.
2. Niechęć do podejmowania skromnych zadań - wybitni przywódcy, ilekroć wymaga tego sytuacja, sami podejmują się każdej pracy, którą zlecają innym. "Najwięksi spośród nas będą sługami wszystkich".
3. Oczekiwanie wynagrodzenia za wiedzę, a nie za działanie, czyli użytek jaki z tej wiedzy czynią - świat nie wynagradza ludzi za samą wiedzę. Płaci im za to co robią lub za to, że uczą innych różnych prac.
4. Lęk przed umiejętnościami wykonawców i strach, że któryś z nich zajmie jego miejsce - w praktyce doprowadza to do dokonania się zamiany funkcji.
5. Brak wyobraźni - czyli brak tworzenia planów skutecznego działania dla wykonawców oraz nieumiejętność sprostania nagłym wyzwaniom.
6. Myślenie tylko o sobie - przywódca, który zgarnia dla siebie wszystkie zaszczyty przysporzone przez wykonawców, może być pewien ich niechęci.
7. Nieopanowanie - porywczy przywódca nie jest szanowany. Co gorsza, nieopanowanie unicestwia wszystkie wypracowane wcześniej dobra.
8. Nielojalność - brak lojalności to klęska we wszystkich dziedzinach życia.
9. Przesadne wyobrażenie o "autorytecie" przywódczym - przywódca z prawdziwego zdarzenia nie odczuwa potrzeby reklamowania swej funkcji w inny sposób niż przez okazywanie współpracownikom życzliwości, zrozumienia, lojalności oraz wykazanie się znajomością swego zawodu.
10. Tytułomania - kompetentny przywódca nie potrzebuje wspierać się swym "tytułem" dla pozyskania szacunku wykonawców. Zazwyczaj człowiek, przywiązujący nadmierną wagę do swego tytułu, nie ma innych zalet godnych szacunku. Drzwi do gabinetu prawdziwego przywódcy pozostają otwarte, a jego robocza kwatera wolna jest od ostentacyjnych formalności.
Są 2 rodzaje przywództwa:
pierwszy - zdecydowanie najbardziej skuteczny - opiera się na uznaniu przez wykonawców i wykazywanym przez nich zrozumieniu;
drugi - opiera się na sile, bez oglądania się na uznanie i zrozumienie z ich strony.
Przywództwo oparte na sile nie jest trwałe. Dowodzi ono, że ludzie nie będą w nieskończoność znosili wymuszonego przywództwa. Przykładem takiego dowodzenia była władza Hitlera, Napoleona, czy Mussoliniego. Ich przywództwo przeminęło, bo ludzie mogą znosić wymuszone przywództwo do pewnego czasu. Dodatkowo, nigdy nie czynią tego dobrowolnie. Jedynym trwałym rodzajem przywództwa jest tylko te oparte na uznaniu wykonawców.
Powiązane posty:
Zostań swoim szefem
Chciałbyś zadać pytanie, pisz śmiało. Postaram się pomóc.
Jeżeli ten materiał jest dla Ciebie wartościowy, polub go proszę, zostaw komentarz i udostępnij swoim znajomym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz